The Sub-Modality Control
ถ้าการนึกถึงเสียงตะคอกที่ฝังใจมาในวัยเด็กจะทำให้รู้สึกหวาดกลัวและหดหู่ใจอย่างที่สุด หรือภาพประสบการณ์ความผิดพลาดในอดีตบางอย่างก็สร้างรู้สึกที่เรียกว่าจิตตกได้ไม่น้อย ที่สำคัญคือถึงแม้เราจะไม่ได้อยากนึกถึงมันเลยแม้แต่น้อยแต่บ่อยครั้งที่มันก็ผุดขึ้นมาเองอย่างไร้การควบคุม การเปลี่ยนประสบการณ์นั้นให้กลายเป็นหนังเงียบ ภาพเหตุการณ์หดเล็กลงจนเหลือเท่าภาพในแสตมป์ หรือไม่ก็ขยำภาพเหตุการณ์แย่ๆ เหล่านั้นปาลงถังขยะเสียเลยสามารถช่วยทำให้ความรู้สึกหวาดกลัวและหดหู่ใจหายไปได้อย่างน่าประหลาดใจ
หรือถ้าเปลี่ยนเสียงตะคอกให้กลายเป็นเสียงโดนัลด์ดั๊กมันเสียเลยคุณก็อาจจะรู้สึกขบขันแทนไปเลยก็ได้
และถ้าเราทำอย่างนี้บ่อยมากพอจนกระทั่งระบบประสาทของเราเกิดความเคยชินแล้วล่ะก็ ประสบการณ์แย่ๆ เหล่านี้ก็จะไม่สามารถกลับมารบกวนชีวิตของเราได้อีกต่อไป เพราะเราได้สอนระบบประสาทให้รู้แล้วว่าควรจะตอบโต้ต่อ Resource แย่ๆ อย่างนี้แบบไหนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น